De laatste loodjes …. wegen het zwaarst

Dan volgen daarna voorbereidingen. Dat begon met het aanvragen van onbetaald verlof voor ons beiden. Dat lukte. Toen de auto voorbereiden. Daarmee is Coen vanaf de zomer in de weer. Stoelen en banken eruit. Een hele elektrische installatie ingebouwd met 220v, stroom voor de koelkast, compressor (om de bandjes op te pompen), verlichting hier, kabeltje daar, van één accu naar drie accu’s. Een grotere intercooler ingebouwd. Nieuwe injectoren erop gezet. Een 50 liter water tank ingebouwd. Een 45 liter extra dieseltank aan de hoofdtank toegevoegd, waardoor we nu 120 liter kunnen tanken (dat doet toch wel pijn aan de pomp). Auto 1 inch verhoogd, lichtmetalen velgen omgeruild voor stalen velgen (met een lastindex van 2,5 ton per stuk). Samen met Wim (vader van Coen) lades, kasten van alles en nog wat ingebouwd. Alles om de reis zo comfortabel mogelijk te maken. Tuurlijk, het wordt echt wel even anders dan thuis. Maar laten we eerlijk zijn, reizen is ook genieten. En genieten met een klein beetje comfort is net even iets fijner. Een koud biertje bijvoorbeeld. Waarom de laatste loodjes het zwaarst wegen? Welnu, in de laatste 2 maand gingen respectievelijk kapot: de remmen (verroeste leiding), de startmotor, de hoofdtank was behoorlijk lek na de inbouw van de tweede tank, en welja, vorige week moest de koppeling eraan geloven. En last but not least, eergister kwam Coen na het vullen van koude vloeistof erachter dat de aircopomp niet meer aanslaat. Dat laatste moet nog gemaakt worden. Het blijft een Land Rover. Gelukkig hebben de mannen van Bisselink en Gerrits in Nijmegen mij ontzettend goed geholpen met van alles. Heren, dank! Foto’s van het proces van ombouw en de bijbehorende misère hierna: